Rozdział 14

Każdy człowiek patrzy na miłość innym wzrokiem. Jedni panicznie się jej boją, być może są za słabi, inny mają jej dość, a jeszcze inni jej pragną. Zakochany człowiek uważa, że to uczucie jest jak narkotyk. Spróbujesz i nie możesz zwalczyć pokusy by sięgnąć po nie jeszcze raz. To prawda, ale jak dla mnie porównanie z narkotykiem to trochę oburzające.
On to ziemia, wulkan emocji, ja istota musząca się do niego dostosować. Pomiędzy ziemią, a człowieczkiem jest przyciąganie. Przyciąga nas do siebie. Być może nasze serca przyciągają się jak dwa magnezy. Nie potrafię tego wytłumaczyć, choć w tym jestem.
Nasze serca są jak sejf. Tylko prawdziwa miłość potrafi je otworzyć.

Stoję przed drzwiami willi Harry'ego i myślę czy postąpiłam stosownie przychodząc tutaj. Nie chcę wyjść na zdesperowaną idiotkę. Przeczesuję dłonią włosy i naciskam na dzwonek. Nie czekam zadziwiająco zbyt długo.
- Rose?- Jego twarz nie ukrywa zdziwienia. Spuszczam głowę i zaczynam bawić się nitką wiszącą od torebki.
- J-ja mogę iść, jeśli ty nie chcesz żebym...
- Nie. Nie. Po prostu jestem zdziwiony. Nie spodziewałem się ciebie- Kiwam głowa i uśmiecham się gdy wpuszcza mnie do środka. Idzie w głąb więc podążam za nim. Zauważam, że wchodzi na taras i sprząta ze stolika.
- Możemy tutaj zostać?- Pytam gdy zdążam się rozejrzeć. Jest pięknie i to wystarcza mi by usiąść na ławeczce z drewna. Harry umiejscawia się obok mnie i przykrywa nas kocem. Trochę niepoważne jest przesiadywanie na balkonie w zimę.
- Rodzice cię puścili?- Pyta i zakręca sobie kosmyk moich włosów na palec.
- W zasadzie to nawet nie wiedzą- Wzruszam ramionami. Spogląda na mnie z smutkiem przez co do moich oczu napływają łzy. - Wiesz, kiedyś gdy jeszcze wszystko było wspaniale- Zaczęłam patrząc w niebo- moja mama po śmierci babci powiedziała mi, że każdy człowiek musi odejść, choć nie wiadomo jak bardzo byśmy tego nie chcieli. Powiedziała też coś przez co kocham gwiazdy, a mianowicie, że nikt nie odchodzi bez śladu. Każdy człowiek ma swoją gwiazdę, która dla niego świeci... nawet po śmierci. Dzięki temu patrząc w niebo możemy poczuć ciepło w naszych sercach wywołane wspomnieniami- Zamilkłam gdy mój ton zaczął stopniowo coraz bardziej się łamać.
- To piękne i mądre słowa- Przysunął mnie do siebie tak, że moja głowa spoczywała na jego ramieniu.
- Nie wierzę, że stała się taka oschła. Brakuje mi jej
- Hej- Skierował moja głowę ku górze. Patrzyłam w jego oczy.- Jesteś piękna
- C-co?- Zmarszczyłam czoło. Harry zmieszał się i potrząsnął głową. Uśmiechnęłam się do siebie i położyłam na jego klatce.
- Powinniśmy iść do środka- Skinęłam głowa. Podniósł mnie i wniósł jak pannę młodą. Mój śmiech odbił się echem.
- Dokąd idziemy?- Pytam gdy omija salon i niesie mnie na górę. Chwytam mocniej jego koszulkę gdy otwiera drzwi. Zamyka je kopnięciem drzwi, następnie kładzie mnie na łóżko. Siada na mnie okrakiem i całuje moją szyję. Zamykam oczy i przenoszę moje ręce na jego włosy. Jego dłoń błądzi po mojej talii. Myśli kłębią się w mojej głowie i w końcu spycham go z siebie.
- Może się gdzieś przejdziemy?- Widzę w jego oczach pożądanie przeplatane ze złością. Odchrząkuję i w tedy kiwa głową. Schodzimy na dół i wychodzimy z mieszkania. Splata nasze dłonie. Nie dowierzając spoglądam w to miejsce i uśmiecham się na ten widok, a później spoglądam na niego. Wolną ręką zgarniam loki z jego czoła. Jest milczący przez co dopada mnie poczucie winy.
- Wskakuj- Odzywa się i odwraca do mnie plecami. Śmieję się i wskakuję na jego umięśnione plecy. Chwyta moje uda by mnie przytrzymać. Bawię się jego lokami i czasami słyszę urwany jęk wydobywający się z jego ust.
- Hmm... nie chciałeś mieć nigdy irokeza?- Pytam gdy układam tak jego włosy i przyglądam mu się.
- Nie, Rosalio i jeżeli moje włosy nie będą wyglądały tak jak przed minutą wsadzę cię w tą zaspę- Mruczę niezadowolona.
- Tylko nie Rosalio
- 9, 8, 7
- Naprawdę zaspa?- Ciągle mówię przez co czas ucieka i w końcu ląduję na zaspie. Harry zwija sie ze śmiechu powodując u mnie złość. Chwytam róg jego kurtki i ciągnę w moją stronę. Upada akurat na mnie przez co jęczę. Zanim zdążam zobaczyć co robi czuję na mojej twarzy śnieg.
- Zabiję cię Styles- Ugniatam śnieg w rękach i rzucam w niego. Wywołaliśmy chyba trzecią wojnę światową. Ganialiśmy za sobą po parku.
- Jesteś zmarznięta- Przytula mnie do siebie.
- Ciekawe czemu?- Pytam retorycznie. Spoglądam w zieleń jego tęczówek i zaważam iskierki rozbawienia. Przytulam się mocniej do niego. Prawie nie czuję palcy u stóp i od rąk. Idziemy ścieżką w parku i co jakiś czas mijamy pary albo samotników. Moją uwagę przykuwa grupa młodzieży. Jest dość głośna i wulgarna. Gdy podchodzimy bliżej zauważam wśród nich Ronnie. Gniew i rozczarowanie pojawia się we mnie.
- Cholera Ron- Szeptam i wyrywam sie z uścisku Harry'ego. Podchodzę bliżej.
- Ron!?- Krzyczę. Upuszcza papierosa i odkłada butelkę. Jej wzrok pada na mnie. - Co ty do cholery robisz?!- Drę się na nią.
- Weź się siostrzyczko wyluzuj. Po prostu się bawię, ty też powinnaś- Jest pijana.
- Nie mam zamiaru stoczyć się tak jak ty!- Słyszę jakieś jęki pozostałych osób, ale nie obchodzi mnie to, obchodzi mnie zachowanie siostry.
- Rose- Jęczy błagalnie- Robisz mi siarę.- Chwyta alkohol i bezczelnie go przy mnie pije.
- Chodź- Ciągnę ją, ale ona się wyrywa.
- Nie będziesz mi psuła zabawy- Jakiś małolat chwyta mnie bezczelnie za tyłek.
- Łapy przy sobie gówniarzu!- Nerwy mi puszczają i mam ochotę rozszarpać go zarówno jak i Ron. Czyjeś ręce oplatają mnie w talii i odciągają. Na szczęście to Harry.
- Kogo ja tu widzę. Nasz seksowny nauczyciel, Harry Styles- Szarpię się by wyrwać się z objęć Harry'ego, ale on tylko chwyta mnie mocniej.
- Dzwonię po Jamesa!- Krzyczę tylko na odchodne. - Nie wierzę, że tak się zmieniła- Kręcę głową i ocieram łzy. - Wszyscy mają mnie w dupie. Cholera!- Krzyczę. Harry łapie mnie za ramiona i przytula do siebie.  Chwytam mocno jego kurtkę i zaczynam szlochać.
- Rose- Szepta uspokajająco. Podciągam mało seksownie nosem i odsuwam się od niego. Wyjmuje telefon i dzwonię do brata. Jest tak samo, a może nawet bardziej wściekły. - Chodźmy do domu- Kiwam głową i chwytam go za rękę.

Gdy docieramy do domu, Harry rozpala ogień w kominku żebyśmy mogli się rozgrzać. Ciągle myślę o Ronnie i zauważam, że wszystko się zmieniło. To zadziwiające jak nasze życie może się zmienić.
- Powinnaś wziąć gorąca kąpiel- Mówi rozciągając się na ziemi i głaszcząc psa.
- Świetny pomysł
- Mogę ci pomóc na przykład umyć plecy albo...
- Harry- Jęczę jego imię w dezaprobacie.
- Nie chcesz?- Robi minę zbitego szczeniaka.
- Nie, dzięki
- Pamiętaj, że zawsze jestem do usług- Puszcza mi oczko.
- Mhm. Nie wątpię- Śmiejemy się dopóki nie wychodzę z salonu. Idę do łazienki, ale zanim się rozbieram kilka razy sprawdzam czy na pewno zakluczyłam drzwi. Gdy jestem pewna ściągam z siebie rzeczy i wrzucam je do kosza z praniem. Są przemoczone od śniegu i wymagają umycia. Puszczam gorącą wodę w prysznicu i wchodzę pod jej strumień. Czuję jak mięśnie się rozluźniają i cała się relaksuję. Gdy opuszki palców stają się pomarszczone, wychodzę i wycieram się w miękki biały ręcznik. Zakładam bieliznę, a następnie wyjmuję z kosza na pranie jakąś koszulkę Harry'ego. Wdycham jego zapach i zamykam oczy. Wychodzę z łazienki i idę do sypialni. Na łóżku leży Styles. Zagryza wargę gdy wchodzę ubrana tylko w jego koszulkę do połowy ud. Podchodzę do łóżka, a on w między czasie na nim siada. Przyciąga mnie do siebie w momencie gdy chcę usiąść koło niego. Jego ręce chwytają moje biodra i usadawiają mnie na sobie okrakiem. Całuje mnie namiętnie, a następnie przenosi się na moja szyję. Zamykam oczy czując niesamowite uczucie w dole brzucha. Gdy odrywa się by zaczerpnąć powietrza składam pocałunki na jego szyi i przygryzam małżowinę uszną. Obalamy się na łóżko podczas gorącego pocałunku. Jego ręce bezwstydnie suną po moich pośladkach. Okręca nas tak, że znajduję się pod nim. Czuję się znacznie pewniej. Moja koszulka i jego znikają z naszych ciał w mgnieniu oka. Chwyta swoją duża i ciepłą dłonią moje udo i oplata nim sobie swoje. Jego usta zostawiają mokre pocałunki na mojej szyi, dekoldzie, piersiach i brzuchu. W pokoju robi sie strasznie duszno i słychać tylko nasze przyśpieszone oddechy.
- Czekaj- Wychrapuję gdy sunie dłońmi do zapięcia stanika- J-ja nie jestem jeszcze gotowa- Rumienię się. Całuje moje czoło, nos i usta.
- Rozumiem- Całujemy się chwilę, a trwa to jakby z wieki. Opada obok mnie i przyciąga do siebie. Kładę głowę na jego klatce i wsłuchuję się w rytmiczne bicie serca oraz opuszkami palców kreślę linie jego mięsni.
- Harry?
- Hmm?
- Po co to wszystko? Po co udajesz, że jestem dla ciebie ważna?
- Rose, ja nie udaję. Jesteś cudowna, piękna i mądra. Jakbym mógł udawać- Zadzieram głowę i uśmiecham się.
- To dobrze

__________________________________________

Witam was kochani :D Jestem zdumiona ilością komentarzy ^^ Mam nadzieję, ze i ten rozdział przypadnie wam do gustu. Chciałabym też przeprosić za błędy, ale pisałam o pierwszej w nocy i jakoś nie miałam do tego głowy :) 

Mam jeszcze dla was niespodziankę. Mianowicie zwiastun od kochanej Melodii *_* 

https://www.youtube.com/watch?v=b7oJaTEj8js

Zostawcie swoje opinie kochani!

Dzisiaj, a raczej wczoraj były walentynki, które spędziłam... no cóż... samotnie :( Ale byłam w kinie na "Miłość bez końca". Polecam! Świetny film. Z tej okazji postanowiłam nie robić limitu, ale to nie oznacza, że jeśli będzie mało to dodam szybko ;)