Rozdział 23

Patrzę na Harry'ego, który opiera się o szafę z założonymi rękoma i spuszczoną głową. Przenoszę  wzrok na dyrektorkę i czuję jak zaczynam drżeć, a moje ręce pocić się. Czy ktoś o nas wie i powiedział to dyrektorce? Może kamery również są z tyłu i nagrały jak się całujemy? O Boże... Ale czy Harry nie powinien siedzieć obok mnie? Przecież również byłby oskarżony.

- A-ale o co chodzi?- Pytam i pocieram dłońmi o moje nogi. Nie mogę nic poradzić na to, że zaczynam się wiercić. 

- Rosalio, pewna osoba, która prosiła o anonimowość powiedziała mi coś co bardzo mnie zdziwiło. Nigdy nie sądziłam, że mogłoby się coś takiego stać, dlatego chcę to wyjaśnić- Czuję jak robi mi się słabo. Spoglądam na nią wyczekująco- Czy to prawda, że jesteś w ciąży?- Zaczynam kaszleć. Czuję jak kolory uchodzą z mojej twarzy i czuję wzrok Stylesa. 

- Proszę mi uwierzyć, że to nieprawda. Nie rozumiem kto może rozpowiadać takie kłamstwa- Zachowuję spokój choć w środku cała drżę.

- Nie rozumiem dlaczego ta osoba miałaby kłamać

- Mam zrobić test ciąży i pani pokazać?!- Wybucham i wstaję. Dyrektorka marszczy czoło- Kto to pani powiedział?

- Nie mogę powiedzieć- Wzdycha- Ktoś bliski tobie- Nagle wszystko staje się jasne. To na pewno Ron. 

- Moja siostra, tak?! Ostatnio nie jest między nami w porządku więc sądzę, że chciała zrobić mi na złość- Oddycham głęboko by się uspokoić. 

- Uhh... Rosalio, w takim razie przepraszam. Będę cię miała jednak na oku. Chcę byś pomogła robić wystawę świąteczną na łączniku.

- Dobrze- Mówię i wychodzę. Jak Ronnie mogła powiedzieć coś takiego? Wiem, że mnie nienawidzi, ale co chciała zyskać takim kłamstwem? 

- Hej! Gdzie się podziewałaś?- Słysze głos Nialla, a po chwili staje przede mną.

- Czekaliśmy za tobą- Dołącza do niego Steph- Coś się stało?

- Ronnie powiedziała dyrektorce, że jestem w ciąży

- Co do cholery?!- Krzyczy Niall. 

- Suka- Warczy Steph. 

- Nie przejmuj się...- Niall gładzi moje ramię. 

- Łatwo wam mówić- Przepycham się między nimi i idę w stronę łącznika. Choć bardzo bym teraz chciała znaleźć się w domu, to muszę zrobić tę wystawę. Kocham święta Bożego Narodzenia, ale te nie zapowiadają się ciekawie.  

Odkładam ostatnie pudło i chwytam moją torbę. Cała wystawa została wykonana w dość krótkim czasie, ale to na pewno z powodu dość obszernej grupy. Opuszczam w końcu szkołę i chyba jeszcze nigdy nie byłam tak bardzo z tego powodu zadowolona. Chcę się położyć i myśleć, że to był tylko zły sen. Ronnie posuwa się za daleko i może gdyby nie tak wiele złych rzeczy w moim życiu to miałabym siły na walkę z nią, ale nie mam siły. Jestem wykończona całym zamieszaniem między rodzicami, Harrym i szkołą. Może dobrze, że zbliżają się święta, bo będę miała czas na wypoczęcie. Ciekawie jak to będzie przeżyć święta z Harrym. Muszę wymyślić dla niego prezent! 

Otwieram drzwi domu i wchodzę do środka. Do moich uszu dociera głośna rozmowa między moimi rodzicami więc stoję przy drzwiach i słucham. Zdaję sobie, że to niegrzeczne, ale coś sprawia, że nie mogę się ruszyć. 

- Masz nowego faceta, który może cię utrzymywać!- Krzyczy tata. 

- Masz podzielić majątek! Połowa mi się należy!

- Nic nie dostaniesz! 

- Ach tak? Pójdę do sądu!- Tata prycha. 

- To ja pracowałem na wasze utrzymanie więc nie ma mowy żebym się z tobą podzielił MOIMI pieniędzmi- Dopiero teraz zdaję sobie sprawę z tego jaką materialistką jest moja matka. 

- Nie chcesz mi dać pieniędzy to będę starać się o wyłączne prawo do opieki nad dziećmi!- Oczywiście. Gdy to zrobi to będzie chciała dostawać alimenty. 

- Dzieci są moje i mi ich nie odbierzesz!

- Po co ta złudna nadzieja?- Jestem pewna, że uśmiecha się głupio i kręci głową. 

- Złudna?- Prycha ojciec

- Przecież dobrze wiemy, że nikt ci nie da wyłącznego prawa do opieki nad dziećmi. Nie odbierzesz mi Ron!

- Nie bądź tego taka pewna

- To ja je zdobędę. Ron zostanie ze mną. Ewentualnie wezmę Jamesa, bo może się przydać, ale Rose zawsze była niechcianym  dzieckiem. To była wpadka i największy błąd. Są z nią same problemy-Łzy spływają po moich policzkach i muszę przytrzymać się ściany. 

- Jak śmiesz tak mówić?!- Szloch wyrywa się z moich ust wiec szybko zaciskam dłonią moje usta- Wynoś się!- Krzyczy ojciec. Moja matka wychodzi na korytarz i przewraca oczami gdy mnie widzi. Tata natomiast przeczesuje dłonią swoje włosy i patrzy na mnie smutnym wzrokiem. Odsuwam się by moja matka mogła wyjść. Trzaska drzwiami. Zamykam oczy i zaczynam szlochać.
- Rose- Ojciec podchodzi do mnie i przytula mnie mocno- Nie powinnaś tego słyszeć- odsuwam się od niego.
- Przynajmniej wiem- Tata wzdycha- I nie warz się przyprowadzać tu Ron
- Dlaczego?
- Ona jest cholerną wariatką! Poszła do dyrektorki i powiedziała, że jestem w ciąży! Rozumiesz?- Mój głos się załamuje. Wchodzę do kuchni i otwieram szafkę z lekami. Drżącymi rękoma wyciągam lek na uspokojenie. Próbuję chwycić jedną, ale moje ręce trzęsą się zbyt mocno- Cholera!- Rzucam opakowanie i wybiegam z kuchni. Omijam tatę i wychodzę z domu. Zaczynam biec, ponieważ zauważyłam, że mnie to odstresowuje. Mam obrany kierunek- dom Stylesa. Potrzebuję wygadać się komuś kto mnie zrozumie.
Dzwonię dzwonkiem kompletnie zdyszana.
- Rose?- Pyta nieco zdziwiony. Wchodzę do środka i ciągnę go za sobą.
- Nie wnikam co robiłeś u dyrektorki. Potrzebuję się wygadać
- Rosie...
- Cicho- Marszczę nos- Siadaj- Rozkazuję
- Co się stało? I czy musisz być taka władcza?- Uśmiecha się.
- Nie- Śmieję się i siadam mu na kolanach.
- Co się stało?- Pyta i przeczesuje dłonią moje włosy.
- Moi rodzice... oni się rozwodzą- Szepcę.
- Och
- W sumie to dobrze. Moja...- Zacinam się, ponieważ nie mogę nazwać ją 'mamą'- ...rodzicielka nie przepada za mną. Nie wspomnę o Ron- Wzdycham- Zrobiła się jakaś dziwna. Wiesz, nie tak, że zawsze się dogadywałyśmy, ale tolerowałyśmy się, niestety nie wiedziałam, że jest zdolna posunąć się do czegoś takiego. Jedynym normalnym w tej rodzinie jest James.
- A tata?- Pyta
- Jest ok, ale musi się kontrolować. Trochę mnie przeraża- Milknę na chwilę- Bym zapomniała ci powiedzieć, że mieszkam gdzie indziej.
- Mhm- Oblizuje wargę.
- Co?- Marszczę nos.
- Wyglądasz seksownie- Uderzam go w klatkę i śmieję się- Rose?
- No?
- W sumie to dlaczego ona to powiedziała?
- Chodzi ci o Ron?
- Mhm
- Sądzę, że dlatego, iż miała mi coś o tobie powiedzieć, ale musiałabym coś zrobić, a ja nie chciałam- Zaczyna się wiercić i wygląda jakby czuł się niekomfortowo- Coś nie tak?
- Nie- Uśmiecha się, ale wychodzi z tego grymas. Wzdycham i schodzę  z jego kolan.
- No chodź- Łapie mnie za nadgarstek i z powrotem sadza mnie na swoich kolanach- Co chcesz na kolację?- Pyta podczas całowania mojej szyi.
- A ty?
- Ciebie
- Spadaj- Śmiejemy się. Podnosi się ze mną przez co zaczynam piszczeć. Idzie do kuchni i sadza mnie na blacie.
- Mam winogrono- Mówi przeszukując lodówkę. Schodzę z blatu i podchodzę do niego. Wybucham śmiechem gdy widzę co znajduje się w jego lodówce- Co?- Uśmiecha się.
- Mrożonki? Serio?
- Mrożonki są super- Porusza zabawnie brwiami.
- I baaardzo zdrowe
- Mhm- Śmiejemy się.
-I pomyśleć, że sądziłam, iż ty potrafisz gotować- Kręcę głową. Bierze winogrono i prowadzi mnie za rękę na górę. To niesamowite jak wpływa na mnie jego obecność. Potrafi sprawić, że okropny dzień wydaje się być piękniejszy, a  wszystkie moje lęki i obawy uciekają.
Kładzie talerz na łóżku, a po chwili rzuca się na łóżko. Kładę się obok niego, a pomiędzy nami jest tylko przestrzeń na talerz. Chcę wziąć z niego winogrono, ale uderza mnie delikatnie w rękę.
- Hmm?- Nie dostaje odpowiedzi, a w zamian on bierze winogrono i gestem każe otworzyć mu buzie. Robię to samo i w sumie trwa to przez jakiś czas. Śmiejemy się z siebie i dobrze bawimy do czasu gdy na talerzu zostaje tylko patyk.
- Idziemy się kąpać?- Pyta gdy wstaje z łóżka.
- Idziemy?
- No. Ty i ja?- Rumienię się na myśl o wspólnym kąpaniu.
- Umm... no nie wiem
- Och, no chodź- Ciągnie mnie za rękę do łazienki. Odwracam się gdy ściąga spodnie.
- Już?- Pytam. Nie jestem na tyle śmiała by go oglądać.
- Mhm- Odwracam się i piszczę gdy stoi goły.
- O Boże, Harry- Marudzę i odwracam się. Z nerwów zaczynam bawić się włosami. Słyszę jego śmiech coraz bliżej siebie. Jego zimne palce dotykają mojej skóry pod bluzką, następnie ją ściągają.
- Dołącz do mnie, kochanie- Szepce do mojego ucha powodując motylki w moim brzuchu. Kiwam delikatnie głową. Chociaż nie widzę jego twarzy jestem prawie pewna, że się uśmiecha. Ściągam ubranie, a następnie bieliznę. Kompletnie zawstydzona wchodzę do wanny i siadam pomiędzy jego nogami, tak jak mi kazał.
- Rozluźnij się- Szepce do mojego ucha co powoduje, że spinam się jeszcze bardziej. Moczy gąbkę, a następnie polewa nią moje plecy. Zamykam oczy gdy jego dłonie wcierają płyn w moje ciało. Pozwalam sobie zmyć mydło. Mimo tego, iż nasze ciała są już umyte, nadal siedzimy w wannie.
- I co, było tak źle?- Pyta mnie gdy wychodzę za nim. Owija mnie ręcznikiem. Kiwam przecząco głową, a on uśmiecha się. Wycieram swoje ciało i zostaję chwilę dłużej w łazience niż Harry. Gaszę światło i powoli idę do sypialni. Otwieram delikatnie drzwi i zaglądam do środka. Harry z kimś rozmawia, a gdy słyszy jak wchodzę do pomieszczenia, rozłącza się. Kładę się na łóżku i przykrywam się kołdrą.
- Kto dzwonił?
- Louis- Kładzie się obok mnie i przyciąga do siebie- Śpij, aniołku- Uśmiecham się i kładę głowę na jego klatce. Nucenie Harry'ego sprawia, że zasypiam jeszcze szybciej.

____________________________

Siemka! Dodaję dzisiaj jako prezent na święta :D Wesołych Świąt! 

Mam nadzieje, że wyszedł ok :D W następnym rozdziale zaczyna się dziaaaaać!!! Długo nie będziecie czekać, bo w sobotę dodam next :D 

Buziaki :*